പാതിവിടര്‍ന്നൊരു പൂവാണു നീ സഖീ
പാതിരാ കാറ്റിന്റെ കുളിരാണു നീ...
ഏകാന്തമാമെന്‍ കിനാവുകളില്‍ എന്നും
ഏഴുനിറങ്ങള്‍ നിറച്ചവന്‍ നീ...
മോഹങ്ങള്‍ പൂക്കുമീ മിഴികളിലിന്നും
സ്നേഹസംഗീതം നിറഞ്ഞു നില്‍പ്പൂ...
ഒരു സാന്ദ്രരാഗമായ് എന്നിലിഞ്ഞു നീ
ഒരു മന്ദഹാസത്തിന്‍ മധുരവുമായ്...
ആദ്യമായ് ഞാന്‍ നിന്റെ വിരല്‍ തൊട്ട മാത്രയില്‍
പരിഭവം ഭാവിച്ചു നീ മറഞ്ഞു...
ആരാവില്‍ കണ്ട കിനാവിലെല്ലാം തോഴാ
നിന്‍ മുഖം മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്നു...
പിന്നെ ഞാന്‍ കാണുന്ന നിമിഷത്തില്‍ നിന്‍ മുഖം
നാണത്തില്‍ മുങ്ങി തുടുത്തു നിന്നു...
അന്നെന്റെ വദനം നീ മെല്ലെ ഉയര്‍ത്തിയി-
ട്ടൊരു വാക്കു ചൊല്ലിയതോര്‍മ്മയുണ്ടോ?
ഓര്‍മ്മയിലൊരു നാളും മായുകയില്ലാ സഖീ
കാതരമായന്നു മൊഴിഞ്ഞതെല്ലാം...
ഒരു മാത്ര കൂടിയാ വാക്കുകള്‍ എന്‍ കാതില്‍
മധുരമായിന്നു നീ മന്ത്രിക്കുമോ...
ഇടറുന്ന ഹൃദയത്തിന്‍ താളമോടെ ഇന്നും
ചൊല്ലീടാം ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു...
അരുതേ നിന്‍ മിഴികള്‍ നിറയരുതേ സഖീ
അരുതാത്തതെന്തു ഞാന്‍ ഇന്നു ചൊല്ലീ...
ഇല്ലെന്‍ മിഴികള്‍ നിറയില്ലൊരിക്കലും
ദേവാ നീ അരികത്തു നില്‍ക്കുവോളം...
കൈകോര്‍ത്തു മെല്ലെ നടന്നീടാം നമുക്കിനി
ശിഷ്ടമാം ജീവിത യാത്രയിതില്‍ ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment