Thursday, January 15, 2009

പിണക്കം...

എന്തിഷ്ടമാണെന്റെ ജീവ നാഥാ പിന്നെ
എന്തിനാണെന്നോടിന്നീ പിണക്കം...

അരുതാത്തതൊന്നുമേ നിനച്ചതില്ല
ഞാനവിവേകമായൊന്നും ചൊല്ലിയില്ലാ...

എങ്കിലും നീയെന്റെ തോഴനല്ലേ എന്‍
അരികിലേയ്കൊരുമാത്ര ചേര്‍ന്നിരിക്കൂ...

വിരിയാത്ത എന്‍ കരള്‍ ചില്ലയൊന്നില്‍
നറും പുഞ്ചിരിയാല്‍ നീ കൂടുവച്ചു...

കൂട്ടിലൊരായിരം കിളികളെത്തി
കൈ കുമ്പിളില്‍ തേനുമായ് വസന്തമെത്തി...

ഒരു വര്‍ണ്ണ ശലഭമായ് പറന്നു വരൂ
ഈ മലരിലെ മധുരം നുകര്‍ന്നെടുക്കൂ...

നീലക്കുറിഞ്ഞിപ്പൂ മേടുകളില്‍ വെണ്‍
മുകിലുകള്‍ മെല്ലെ തലോടി നില്‍ക്കേ...

എന്നെ കുറിച്ചു നീ പാടിയ പാട്ടിന്‍
ശ്രുതി ചേര്‍ന്നു ഞാന്‍ മണി തമ്പുരുവായ്...

മീട്ടാം എന്‍ തന്ത്രികള്‍ ദേവാ നിനക്കായി
ജന്മാന്തര സ്നേഹ സാന്ത്വനമായ്...

1 comment:

  1. വിരിയാത്ത എന്‍ കരള്‍ ചില്ലയൊന്നില്‍
    നറും പുഞ്ചിരിയാല്‍ നീ കൂടുവച്ചു...

    കൂട്ടിലൊരായിരം കിളികളെത്തി
    കൈ കുമ്പിളില്‍ തേനുമായ് വസന്തമെത്തി...

    ഒരു വര്‍ണ്ണ ശലഭമായ് പറന്നു വരൂ
    ഈ മലരിലെ മധുരം നുകര്‍ന്നെടുക്കൂ...

    ishtaayeeeeeeeeee

    ReplyDelete